Hollywood żegna aktora, który przez lata budował karierę w cieniu osobistych dramatów. James Ransone, znany widzom z serialu „Prawo ulicy” oraz filmu „To: Rozdział 2”, zmarł w wieku 46 lat. Jego ciało odnaleziono w piątek w jednym z domów w Los Angeles. Amerykańskie służby potwierdziły, że przyczyną śmierci było samobójstwo.
James Ransone nie żyje. Odebrał sobie życie
Informację o śmierci aktora przekazało Biuro Koronera Hrabstwa Los Angeles. Ransone, pochodzący z Marylandu, osierocił dwoje dzieci. Lekarz sądowy potwierdził, że do zgonu doszło w Los Angeles. Po jego śmierci żona aktora, Jamie McPhee, poinformowała w mediach społecznościowych o zbiórce na rzecz National Alliance on Mental Illness, angażując się w działania wspierające osoby zmagające się z problemami psychicznymi.
Ransone na trwałe zapisał się w historii telewizji rolą Ziggy’ego Sobotki w drugim sezonie serialu „Prawo ulicy”, emitowanego w latach 2002–2008. W 2003 r. wystąpił w 12 odcinkach produkcji, która do dziś uznawana jest za jedną z najważniejszych w historii seriali. Szerokiej publiczności kinowej dał się poznać także jako Eddie Kaspbrak w horrorze „To: Rozdział 2”.
W jego dorobku znalazły się również role w serialach „Generation Kill” i „Bosch”, a ostatni występ telewizyjny miał miejsce w drugim sezonie „Poker Face”, wyemitowanym w czerwcu. Na dużym ekranie pojawiał się m.in. w horrorach serii „Sinister”, w filmach „Mandarynka”, „Mr. Right” oraz w serii „Czarny telefon”.
Trauma z dzieciństwa. „Dojrzewanie było dla mnie naprawdę trudnym okresem”
W 2021 r. James Ransone publicznie ujawnił, że w dzieciństwie był ofiarą przemocy seksualnej ze strony byłego nauczyciela, gdy mieszkał w Phoenix w stanie Maryland. Jak mówił, doświadczenia te miały długofalowy wpływ na jego życie, prowadząc do problemów z poczuciem własnej wartości oraz uzależnień. Aktor przestał pić alkohol w 2006 r., a w 2020 r. zgłosił sprawę na policję, próbując rozliczyć się z przeszłością. Z relacji Ransone’a wynikało, że prokuratura poinformowała go później o braku podstaw do dalszego prowadzenia śledztwa i stawiania zarzutów.
W rozmowie z magazynem „Interview” w 2016 r. aktor wracał do swoich młodzieńczych doświadczeń i problemów z odnalezieniem się wśród rówieśników. „Nie pasowałem do wszystkich dzieciaków” – powiedział. „Dojrzewanie było dla mnie naprawdę trudnym okresem – jak sądzę, dla większości dzieci”. Ransone wspominał, że miał trudności z funkcjonowaniem w „normalnych szkołach publicznych”, dlatego jego matka znalazła dla niego szkołę artystyczną. „Myślę, że to mnie uratowało, kiedy byłem dzieckiem” – mówił. „Uratowało mnie pójście do szkoły artystycznej”.
Walka z uzależnieniami i ostatnie pożegnanie
Później uczęszczał do szkoły filmowej w Nowym Jorku, której jednak nie ukończył, przyznając, że „nie pojawiał się na zajęciach”. Przez kilka lat próbował swoich sił w mniejszych rolach i zajmował się muzyką, rozważając nawet karierę muzyczną. Z czasem zrozumiał jednak, że jego prawdziwym powołaniem jest aktorstwo.
„Obudziłem się w wieku 27 lat po pięciu latach brania heroiny” – wyznał. „To było tak, jakbym wytrzeźwiał i zdałem sobie sprawę: »Moim zadaniem jest bycie aktorem. To szaleństwo!«”. Jak mówił, wytrzeźwiał na sześć lub siedem miesięcy przed rozpoczęciem pracy nad „Generation Kill”, co okazało się dla niego zawodowym przełomem.
Aktor podkreślał również, że praca przy „Generation Kill” miała dla niego osobisty wymiar, ponieważ jego ojciec był weteranem wojny w Wietnamie. Obcowanie z młodymi żołnierzami pozwoliło mu spojrzeć na ojca z innej perspektywy. „Wiele rzeczy zaczęło nabierać dla mnie sensu w inny sposób” – mówił. „Nie miało to wielkiego wpływu na moją karierę, ale ukształtowało mnie i mój sposób myślenia o życiu”.
Jeśli zmagasz się z myślami samobójczymi, nie wahaj się szukać pomocy!
Pamiętaj, że istnieje szereg ludzi oraz instytucji, które są w stanie pomóc ci w każdym problemie. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia twojego bądź drugiej osoby zadzwoń pod numer alarmowy – 112. Warto wiedzieć, że fachową i bezpłatną pomoc psychologiczną można uzyskać również pod jednym z wybranych telefonów:
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (całodobowo) 116 111
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (całodobowo) 800 12 12 12
Linia wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego (całodobowo) 800 70 2222
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” (całodobowo) 800 12 00 02
Infolinia pomocowa dla dzieci, młodzieży i ich opiekunów (całodobowo) 800 080 222
Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym 116 123
Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci 800 100 10
Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji 22 594 91 00
Policyjny Telefon Zaufania 800 12 02 26
Możesz także skorzystać z pomocy w poradniach zdrowia psychicznego. Kontakt do takiego miejsca znajdziesz w Internecie, wpisując w wyszukiwarce „poradnia zdrowia psychicznego” oraz swoje miasto/województwo. Jeśli potrzebujesz pilnej konsultacji psychiatrycznej, możesz udać się na izbę przyjęć najbliższego szpitala psychiatrycznego.
Pomocy udzielają także:
- Poradnie pedagogiczno-psychologiczne w szkołach
- Powiatowe centra pomocy rodzinie
- Lokalne ośrodki (centra) interwencji kryzysowej
Pomocowe strony internetowe:
Czytaj też:
Nie żyje Michał Urbaniak. Legendarny jazzman miał 82 lataCzytaj też:
Za romantyczną „Emily w Paryżu” kryje się prawdziwa tragedia. Uwaga, spojler!