Jak określają twórcy, ten wyjątkowo pełny obraz Jacka Kuronia powstaje „ku pokrzepieniu serc”. Dokumentaliści spoglądają na naszą współczesną rzeczywistość przez pryzmat bohatera i jego charyzmy, którą tak wiele osób intensywnie wspomina.
„Chcemy, aby widz znalazł się w czasach, w których Jacek Kuroń żył. Poczuł je i zobaczył” – mówią reżyserzy. „Wydobędziemy głębszy, ludzki sens jego życiowych wyborów i postaw – walki z nienawiścią i chęcią odwetu, potrzebą porozumienia, budowania wokół wspólnych idei” – dodają.
„Nie palcie komitetów” – film o Jacku Kuroniu. Co wiemy?
Według zapowiedzi, w filmie „Nie palcie komitetów” zobaczymy wywiady z osobami, które pracowały i przyjaźniły się z Kuroniem, m.in.: Adamem Michnikiem, Sewerynem Blumsztajnem, Heleną Łuczywo, Anną Bikont, Ludwiką Wujec, Andrzejem Sewerynem, Janem Rulewskim czy Adamem Wajrakiem. Zostaną one zestawione z materiałami archiwalnymi, w tym opowieścią samego Jacka Kuronia i niepublikowanymi dotąd nagraniami autorstwa Marcela Łozińskiego i Jacka Petryckiego.
Producentem dokumentu jest NEXT FILM, koproducentem Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie, a współfinansowany jest przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Film dokumentalny „Nie palcie komitetów” poprzedza fabularną opowieść o życiu Jacka i Gajki Kuroniów. Zdjęcia do filmu „Bez Ciebie mnie nie będzie. Historia życia Jacka i Gajki Kuroniów” w reżyserii Piotra Domalewskiego rozpoczną się już niebawem.
Premiery obydwu filmów zaplanowano na rok 2026 – rok pięćdziesiątej rocznicy wydarzeń czerwcowych w Radomiu i Ursusie oraz powstanie Komitetu Obrony Robotników.
Kim był Jacek Kuroń?
Jacek Kuroń był jedną z najważniejszych postaci opozycji antykomunistycznej w PRL oraz znaczącym działaczem i politykiem w wolnej Polsce. W sierpniu 1980 organizował sieć informacji dla strajkujących – później doradzał w Komitecie Założycielskim NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 został internowany i aresztowany, ale w 1982–84 przebywał w więzieniu lub objęty był amnestią. Uczestniczył w rozmowach Okrągłego Stołu w 1989, co przyczyniło się do pokojowej transformacji ustrojowej. Dwukrotnie pełnił funkcję ministra pracy i polityki społecznej: w rządach Mazowieckiego (1989–91) i Suchockiej (1992–93). Uważany za „ojca chrzestnego polskiej opozycji”: jego podejście – że „cel nie uświęca środków”, a „środki mogą wypaczyć cel” – inspirowało pokolenia.
Czytaj też:
W końcu jest! Znamy datę premiery filmu o Michaelu Jacksonie!Czytaj też:
Głośny erotyczny thriller trafia na popularną platformę! Już jutro!