83-letni Dariush Mehrjui i 54-letnia Vahideh Mohammadifar zostali zamordowani. Ponieśli śmierć w wyniku „licznych ran kłutych szyi” w sobotę 14 października w swoim domu w Meshkin Dasht w ostanie Alborz, niedaleko Teheranu.
Z informacji przekazanych przez Hosseina Fazeli-Harikandiego, głównego sędziego ostanu Alborz, w sobotę, w którą rozegrała się tragedia, reżyser wysłał sms do swojej córki Mony, zapraszając ją na kolację do ich domu. Kiedy kobieta przybyła na miejsce półtorej godziny później, znalazła ciała swoich zmarłych rodziców ze śmiertelnymi ranami szyi.
Jeszcze tego samego dnia policja przekazała, że „na miejscu zbrodni nie widać żadnych śladów włamania” i nawet drzwi do domu małżeństwa nie zostały uszkodzone. Funkcjonariusze podali jednak, że „znaleziono ślady”, które mogą „wskazywać na mordercę”.
W niedzielę 15 października, dzień po zbrodni, gazeta „Etemad” zamieściła na swoich łamach nieopublikowany jeszcze wcześniej wywiad z Vahideh Mohammadifar, która przyznała, że ona i jej mąż otrzymują groźby i że ktoś włamał się do ich domu.
„Dochodzenie wykazało, że wcześniej nie zgłoszono żadnych skarg, dotyczących nielegalnego wejścia do rodzinnej willi i kradzieży jakichkolwiek rzeczy” – przekazał w odpowiedzi Fazeli-Harikandi.
Kim był Dariush Mehrjui?
Urodzony w 1939 roku w Teheranie Mehrjui studiował filozofię w Stanach Zjednoczonych, po czym wrócił do Iranu, gdzie założył magazyn literacki, a w 1967 roku nakręcił swój pierwszy film „Diament 33”, będący parodią serii o przygodach Jamesa Bonda. Był pionierem ruchu nowej fali w irańskim kinie, co zapoczątkował filmem „The Cow” z 1969 roku. Następnie wyreżyserował jeszcze szerego uznanych tytułów, zarówno w kraju, jak i poza nim, w tym „Mr Gullible” czy „The Cycle”. W 1979 roku opuścił Iran po rewolucji islamskiej.
W latach 1980-1985 mieszkał we Francji, gdzie kręcił film „Journey to the Land of Rimbaud”. Po powrocie do Iranu ponownie odniósł duży sukces produkcją „The Tenants” z 1987 roku. W 1990 roku wyreżyserował głośną czarną komedię „Hamoun”.
W wywiadach dla irańskich mediów Mehrjui opowiadał, że na jego filmy duży wpływ mieli szwedzki reżyser Ingmar Bergman i Włocha Michelangelo Antonioni. Oprócz kariery filmowej przetłumaczył na język perski dzieła rumuńsko-francuskiego dramatopisarza Eugene'a Ionesco i niemieckiego filozofa marksistowskiego Herberta Marcuse'a.
Vahideh Mohammadifar. Czym się zajmowała?
Vahideh Mohammadifar była z kolei znaną kostiumografką i scenarzystką. Do jej dzieł należą takie pozycje jak „Narenji Poush” (2012), „Mehman-e maman” (2004) czy „Santouri” (2007).
Dariush Mehrjui i Vahideh Mohammadifar mieli wspólnie trzy córki: Monę. Safę i Maryam.
Czytaj też:
Zobaczcie zwiastun nowego filmu Polańskiego. Kiedy premiera?Czytaj też:
Film „Chłopi” ze świetnym wynikiem w box office. Padł rekord