Kompozytor, pianista i poeta zmarł w sobotę 23 marca w swoim domu w Krakowie. Leszek Długosz chorował na raka. Informację o śmierci przekazano na oficjalnej stronie Piwnicy Pod Baranami, potwierdziła ją także Polska Agencja Prasowa. Miał 82 lata.
Kariera Leszka Długosza
Leszek Długosz urodził się 18 czerwca 1941 roku w Zaklikowie. Wiadomo, że ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wspominał: „Przyjechałem pod Wawel biedny, nie miałem pięciu złotych, ale z bogactwem duchowym. No i z ambicjami, nadziejami. Wiedziałem, że nie jestem gorszy, a dość szybko zorientowałem się, że może jestem lepszy – większość ma kłopoty z egzaminami, a ja wychodzę znowu z piątką w indeksie”.
Był poetą, aktorem, pieśniarzem, kompozytorem oraz pianistą. W latach 1965-1978 współtworzył kabaret w Piwnicy Pod Baranami w Krakowie. Swój pierwszy tomik zatytułowany „Lekcje rytmiki” wydał w 1973 roku. Kolejne zbiory jego wierszy to m.in. „Na własną rękę” czy „Z tego, co jest”.
– Uczestniczyłem od połowy lat 60. niemal do końca 70. we wszystkich ówczesnych piwnicznych wydarzeniach, programach, próbach, wizytach, naradach i uroczystościach, „pertraktacjach i rozmowach”, ustaleniach, knowaniach i wspominam nawet o aspekcie – określę go może biesiadno-towarzyskim, oficjalnym, skrytym bardziej i tym najbardziej niedostępnym. W sumie i tamtą materię wierzchnią i podszewkę piwniczną poznałem z bliska jak mało kto – wspominał w Radiu Kraków.
Po rozstaniu z Piwnicą pod Baranami przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez tamtejszy rząd, które zaowocowało wydaniem płyty w języku francuskim. Z własnymi recitalami występował w wielu miastach Polski, a także za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Czechosłowacji, Francji). Leszek Długosz był również felietonistą w „Czasie krakowskim” i „Rzeczpospolitej”, a wraz z Krzysztofem Magowskim współtworzył cykl poświęcony poezji „Literatura według Długosza” w TVP. Wykładał w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Jego największym sukcesem komercyjnym okazały się piosenki, które w połowie lat 70. XX wieku napisał dla Zbigniewa Wodeckiego. Skrzypek z Piwnicy i zespołu muzycznego Ewy Demarczyk startował wtedy do solowej kariery piosenkarza pop. Wznowione po 40 latach jego wczesne przeboje w odświeżonych bigbandowych aranżacjach („1976: A Space Odyssey”) zdobyły kilka nagród „Fryderyk”, w tym w kategorii „utwór roku” za „Rzuć to wszystko, co złe”.
Od 2009 roku Leszek Długosz był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Został uhonorowany m.in. Tytułem Mistrza Mowy Polskiej Vox Populi, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości oraz Orderem Orła Białego.
W księdze pamiątkowej, wydanej z okazji jubileuszu 80-lecia w czerwcu 2021 roku został nazwany „artystą totalnym”, ponieważ potrafi splatać życie i sztukę, aktywność społeczną i twórczą w nierozerwalną całość. Według niego główne zadanie sztuki to: „Potwierdzanie się we wspólnocie wzruszeń, rozbawienia, zamyślenia, refleksji nad tym, co ważne”. W 2022 roku otrzymał Nagrodę Ministra Kultury za całokształt twórczości.
Czytaj też:
Nie żyje gwiazdor „Łowcy androidów”. Miał na koncie ponad 200 rólCzytaj też:
Nie żyje gwiazda filmu o Jamesie Bondzie. Na ekranie uwodził ją Sean Connery