„Drodzy przyjaciele! Chcę się z państwem podzielić tym, co mnie dzisiaj spotkało. Odwiedzając grób mojego męża Gustawa Holoubka na Starych Powązkach, zauważyłam, że płyta nagrobna została odsunięta przy użyciu jakiegoś narzędzia o kilkanaście centymetrów. Nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Zgłosiłam ten fakt do urzędniczki w Zarządzie Cmentarza i nie wiem co robić dalej” – przekazała na Facebooku Magdalena Zawadzka. Wdowa po wybitnym aktorze pokazała także zdjęcie uszkodzonego nagrobka, a jej wpis doczekał się już 1,7 tys. reakcji oraz kilkuset komentarzy oburzonych internautów.
Część z użytkowników zwróciła uwagę na mały szczegół widoczny na zdjęciu, a mianowicie na pożółkłe liście leżące przy grobie. „Dzisiaj spotkało? Tyle liści to raczej jesień niż wiosna” – zasugerowała jedna z komentujących. „To zdjęcie wygląda na zrobione jesienią. Suche liście, chryzantemy nie wskazują na tę porę roku” – czytamy w kolejnym komentarzu.
Kim był Gustaw Holoubek?
Przypomnijmy, Gustaw Holoubek zmarł w marcu 2008 roku mając 85 lat. W środowisku teatralnym był niekwestionowanym autorytetem zawodowym i moralnym. Holoubek urodził się w Krakowie w 1923 roku. Ukończył tamtejszą PWST. W teatrze debiutował jako Charys w „Odysie u Feaków” w Starym Teatrze. Grał w teatrach krakowskich, katowickich, warszawskich. Występował m.in. w „Hamlecie” Szekspira, „Diable i Panu Bogu” Sartre'a, „Królu Edypie” Sofoklesa, „Rzeźni” i „Pieszo” Mrożka, „Operetce” Gombrowicza. Do historii teatru przeszła jego kreacja Gustawa-Konrada w słynnym już przedstawieniu mickiewiczowskich "Dziadów„ w reżyserii Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym. Po zdjęciu spektaklu z afisza i zdymisjonowaniu Dejmka przez władze PRL, Holoubek razem z innymi aktorami opuścił Narodowy.
Holoubek zagrał też w ponad 50 filmach. Zadebiutował w 1953 w „Żołnierzu zwycięstwa” w reż. Wandy Jakubowskiej. Stworzył kreacje w obrazach Wojciecha Jerzego Hasa – m.in. „Pętli” i „Pożegnaniach”, Tadeusza Konwickiego – „Salcie”, „Jak daleko stąd, jak blisko” i „Lawie”. Ostatnio grał jedną z głównych ról w filmie Sławomira Kryńskiego „Listy miłosne”. W latach 1972-1980 był prezesem Zarządu Głównego SPATiF-u, w 1976 r. został posłem na sejm PRL. Zrezygnował z mandatu w 1980 r. W 1989 roku został wybrany na senatora z listy Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Był wieloletnim wykładowcą warszawskiej Akademii Teatralnej, od 1996 roku – dyrektorem artystycznym Teatru Ateneum.
Czytaj też:
Nie żyje Andrzej Bizoń. Pięć dni przed śmiercią stracił wzrok, nie miał renty