Anna Dymna urodziła się w 1957 roku w Legnicy. Jej matka była ekonomistką, ojciec inżynierem lotnikiem. Jej talent odkrył pedagog Jan Niwiński, w którego teatrze grywała od 10 roku życia. Mimo że był to teatr podwórkowy, to repertuar nie opierał się tylko na bajkach, ale sięgano też po wielkie dzieła, chociażby Williama Szekspira i Carlo Goldoniego. Dymna za namową Niwińskiego zdecydowała się zdawać do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Zadebiutowała już na pierwszym roku rolą Isi w „Weselu”.
Miłości Anny Dymnej
Grała w teatrze i filmach przez całe studia. W 1971 roku Dymna zagrała aż w pięciu filmach, ale najważniejszy okazał się ten, który nigdy nie wszedł na ekrany. „Pięć i pół bladego Józka” powstał na podstawie scenariusza Wiesława Dymnego, wielkiej miłości aktorki.
Artysta starszy od młodej gwiazdy o 15 lat walczył z chorobą alkoholową, ale to nie przeszkadzało wieść młodemu małżeństwu szczęśliwego i pełnego uczucia wspólnego życia. Scenarzysta zmarł w 1978 roku, a przyczyna jego śmierci jest do dziś nieznana. To mocno wstrząsnęło młodą Anną Dymną i zostawiło w niej ślad na zawsze. Kilka miesięcy później w tym samym roku Dymna uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu. Dochodziła do siebie przez długie miesiące. W międzyczasie poznała masażystę Zbigniewa Szotę, za którego wyszła w 1982 roku. Para doczekała się syna Michała. Po sześciu latach zakończyło się drugie małżeństwo gwiazdy. Powodem miały być różne oczekiwania wobec życia. Na początku lat 90. artystka poznała Krzysztofa Orzechowskiego, reżysera i dyrektora Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Para jest ze sobą do dziś.
Anna Dymna – aktorka o wielu twarzach
Anna Dymna dała się poznać publiczności jako z jednej strony drobna i delikatna dama, a z drugiej współczesna i temperamentna dziewczyna. Jej uroda – porcelanowa twarz i delikatnie skośne oczy - świetnie współgrały zarówno z ubraniami z lat 70. i 80., jak i kostiumami z zeszłego stulecia. Największą popularność przyniosła jej rola niesfornej nastolatki w filmie „Nie ma mocnych”. Widzowie pokochali ją także jako szlachciankę z „Janosika”, Melanię Barską z „Trędowatej”, Marysię Wilczurównę ze „Znachora”. Była kochana przez społeczeństwo do tego stopnia, że mordercy odsiadujący wyroki w więzieniu pisali do niej listy i wiersze. Jej twarz zdobiła nawet lusterka kieszonkowe. Mimo ogromnej popularności nigdy nie przeprowadziła się do Warszawy i wielokrotnie podkreślała, że jej serce jest w Krakowie.
Dymna, mimo dojrzałego wieku, przez długi czas grała młode dziewczyny. Przełom nastąpił, kiedy aktorka została matką. Wówczas zaczęła dostawać role dojrzałych i rozgoryczonych życiem kobiet. W Teatrze Telewizji m.in. wcieliła się w: Bertę w „Wygnańcach” wg Jamesa Joyce'a, Molly Bowser w „Palcu Bożym” Erskine'a Caldwella, Podstolinę w „Zemście” Aleksandra Fredry, Anitę w „Antygonie w Nowym Jorku” Janusza Głowackiego.
Anna Dymna – „święta kobieta”
Choć sama wiele przecierpiała, to zawsze pochyla się nad losem potrzebujących. Od 2003 roku razem z mężem prowadzi fundację „Mimo wszystko”. Angażuje się w wiele projektów i akcji społecznych. Kazimierz Kutz nazywał Annę Dymną „świętą kobietą”. – Spotykam się z ludźmi, którzy są skazani na piekło cierpienia, przyjaźnię się z nimi, staram się pomóc i okazuje się, że choć to bardzo trudne i czasem przeraża, to naprawdę daje niezwykłą radość i siłę – mówiła gwiazda w wywiadzie dla „Wprost”. I między innymi za to kochają ją Polacy. Pamiętacie najważniejsze role aktorki?
Czytaj też:
Anna Dymna przyznaje: Nie poddam się tak łatwo, ale nie mam już siły
Anna Dymna – aktorka, którą kochają Polacy. Jak zmieniała się przez lata?