Przeboju taki jak „Dom dobry” nie było w Polsce od lat. Nowy film Wojciecha Smarzowskiego przyciągnął do kin ponad milion widzów. W premierowy weekend produkcję obejrzało 310 678 osób – to drugie najlepsze otwarcie w karierze Smarzowskiego, zaraz po „Klerze” (2018). Frekwencja wzrosła w kolejny weekend aż o 54 proc., co oznacza, że po 10 dniach film osiągnął imponujący wynik 1 203 624 widzów.
Jeśli po seansie Smarzowskiego nadal zostają w głowie pytania, niewygodne emocje albo poczucie niedosytu — te tytuły pogłębiają temat i pozwalają spojrzeć na podobne historie z wielu perspektyw. Każdy z tych filmów jest inny, ale razem tworzą mapę kina, które nie boi się mówić o ciemnych zakamarkach ludzkiej natury.
Filmy podobne do „Dom dobry”
„Pręgi”
Współczesny dramat psychologiczny opowiadający o dojrzewaniu do ojcostwa, a także o tym, jak dzieciństwo determinuje nasze dorosłe życie. Bohaterem filmu jest trzydziestoletni Wojciech, mężczyzna ambitny i samodzielny, a jednak izolujący się od świata i ludzi. Wychowany w dzieciństwie przez sadystycznego ojca, notorycznie bity, zbudował mur.
„Musimy porozmawiać o Kevinie”
Eva (Tilda Swinton) pragnęła być matką. Jednak jej pierwsze dziecko, tytułowy Kevin (Ezra Miller), już we wczesnym dzieciństwie powodował u niej depresję. Kobieta czuła, że dziecko jej nienawidzi, że niszczy jej marzenia i manipuluje nią na każdym kroku. Czuła, że uczucie, którym darzy ojca jest grą, którą toczy, by wzbudzić w niej wyrzuty sumienia. Czuła, że przez to wszystko jest złą matką. Jednak gdy tylko rozmawiała z mężem o Kevinie, Franklin (John C. Reilly) bagatelizował problem. W swoim ukochanym dziecku nie widział nic złego, a Evę oskarżał o wyolbrzymianie. Samotnie i bez żadnych skarg przyjmowała wszystkie przewinienia syna, a im był starszy, tym większe kary wymierzał swojej matce. Lecz… za co? Kevin, egocentryk, bez wyrzutów sumienia i systemu wartości, opracował przedziwną filozofię życia.
„Przesłuchanie”
Jeden z najgłośniejszych filmów w historii polskiego kina. Osadzona w realiach Polski lat pięćdziesiątych wstrząsająca historia młodej dziewczyny (wielka kreacja Krystyny Jandy, nagrodzona Złotą Palmą w Cannes 1990), niewinnie aresztowanej przez UB. W ciągu długich miesięcy okrutnego śledztwa trwa zmaganie oprawców z ofiarą, walczącą o swoje człowieczeństwo.
„Płonące łóżko”
Historia oparta na faktach. Francine Hughes (Farrah Fawcett) jest wykorzystywana przez swojego męża. Do kogokolwiek zwracała się po pomoc, nikt jej nie udzielał. Dlatego też pewnej nocy, podczas której małżonek ją zgwałcił, postanawia się zemścić. W 1977 roku zostaje oskarżona o podłożenie ognia do łóżka, w którym spał jej mąż.
„Tylko moja”
To była miłość od pierwszego wejrzenia. Na początku Angela robiła wszystko dla uczucia, jakim darzyła Joaquina. Kiedy zaszła w ciążę, ich szczęście było bezgraniczne. I nagle, pewnego dnia, nastąpiła w nim zmiana: po raz pierwszy na nią krzyknął, po raz pierwszy uderzył. Potem było coraz gorzej.
„Niewybaczalne”
Po odbyciu kary za brutalne przestępstwo Ruth Slater (Sandra Bullock) wychodzi z więzienia i wraca do społeczeństwa, które jednak nie chce wybaczyć jej zbrodni. W miejscu, które kiedyś nazywała domem, spotyka się z surowym osądem. Walcząc o przebaczenie i szansę na nowe życie, Ruth próbuje odnaleźć młodszą siostrę, z którą była zmuszona zerwać kontakt.
„Porcelanowy księżyc”
Doświadczony detektyw zakochuje się w kobiecie maltretowanej przez męża. Kiedy podczas samoobrony zabija ona swojego partnera, prosi policjanta, by pomógł jej zatuszować morderstwo.
„Moimi oczami”
Zmęczona ciągłymi atakami agresywnego męża Pilar postanawia uciec z domu w środku nocy, zabierając ze sobą syna.
„Sypiając z wrogiem”
Młoda atrakcyjna Laura (Julia Roberts) jest od trzech lat żoną Martina Burneya (Patrick Bergin). Mąż, obstawiony faksami i komputerami, zarabia duże pieniądze. Mieszkają na pustym wybrzeżu kalifornijskim w futurystycznej willi. Pozornie Burneyowie wydają się idealną parą. Pedantyczny Martin sprawia wrażenie szarmanckiego mężczyzny opiekującego się Laurą, ale w rzeczywistości jest sadystą, który traktuje żonę jak swą własność.
„Nigdy więcej”
Gdy zapracowana kelnerka Slim (Jennifer Lopez) poślubia Mitcha (Billy Campbell), mężczyznę swoich marzeń, przekonana jest, że los wreszcie się do niej uśmiechnął. Szczęście pryska, gdy Slim rodzi swoje pierwsze dziecko i odkrywa drugie oblicze Mitcha, który z kochającego męża zmienia się w bezwzględnego sadystę kontrolującego każdy jej ruch. W obawie o swoją córeczkę Slim postanawia uciec od męża. Mitch nie daje za wygraną i wysyła w ślad za nią uzbrojonych ludzi, którzy osaczają ja na każdym kroku. W końcu Slim zmuszona jest stawić czoła mężowi. Wyzywa go na pojedynek, by pokazać, że nigdy więcej nie pozwoli się tak traktować.
„Tina”
Królowa rocka, Tina Turner, pnie się po szczeblach muzycznej kariery, tkwiąc jednocześnie w skomplikowanym związku.
„Dolores”
Ekranizacja powieści Stephena Kinga. Dziennikarka Selena St. George dowiaduje się z gazet, że jej matka Dolores oskarżona została o morderstwo. Jedzie do rodzinnego miasteczka, by poznać prawdę i pomóc matce, której nie widziała od lat. Problem w tym, że nie do końca wierzy w jej niewinność.
„Kolor purpury”
Maltretowana przez męża i pomiatana przez czwórkę jego dzieci z pierwszego małżeństwa, Celie (Whoopi Goldberg) z całych sił stara się posłusznie wykonywać obowiązki przykładnej żony. Pewnego dnia do jej domu przybywa siostra Nettie (Akosua Busia), szukając schronienia przed okrutnym ojcem. Mimo błagań Celie, Albert (Danny Glover) wyrzuca siostrę z domu.Czytaj też:
Mocny thriller wpadł na Disney+. Tę historię znamy z innego filmuCzytaj też:
Najlepsze thrillery na faktach. Idealne na wieczór