Lista przygotowana została na podstawie głosów krytyków i widzów oceniających produkcje filmowe w serwisie Rotten Tomatoes.
10. „Michael Clayton”
Prawnik, który specjalizuje się w tuszowaniu wybryków wysoko postawionych klientów, otrzymuje zadanie uwolnienia koncernu chemicznego od zarzutów zanieczyszczania środowiska.
9. „Grand Budapest Hotel”
Konsjerż słynnego hotelu zawiera znajomość z młodym pracownikiem, który zostaje jego zaufanym protegowanym.
8. „Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom”
Lata sześćdziesiąte XX wieku. Nastoletni i zakochani w sobie Sam i Suzy postanawiają uciec z domu. Poszukiwania prowadzi kapitan Sharp, pomagają mu rodzice dziewczynki.
7. „Avengers: Koniec gry”
Po wymazaniu połowy życia we Wszechświecie przez Thanosa Avengersi starają się zrobić wszystko, co konieczne, aby pokonać szalonego tytana.
6. „The Personal History of David Copperfield”
„David Copperfield” to ósma powieść Charlesa Dickensa. Jako książka ukazała się w 1850 roku. Aktorzy, którzy wcześniej wcielali się w tę rolę, zazwyczaj byli biali – przykładem może być Daniel Radcliffe, znany z „Harry'ego Pottera”, który zadebiutował jako młody Copperfield w adaptacji BBC w 1999 roku. Reżyser Armando Iannucci w rozmowie z BBC podczas premiery na Festiwalu Filmowym w Toronto przyznał jednak, że od razu wiedział, że chce, aby to Dev zagrał główną rolę. – Ma on cechy naiwności, niezręczności a jednocześnie siły. I od razu pomyślałem o Devie. Na szczęście powiedział „tak”, ponieważ nie miałem w głowie nikogo innego, żadnego „planu B” – przyznał reżyser. – Chciałem też, aby film był współczesny, mimo, że jego akcja rozgrywa się w 1840 roku. Dla bohaterów filmu jest to teraźniejszość, więc powinien sprawiać wrażenie współczesnego i mieć odbicie w dzisiejszych czasach. Nie chciałem być związany tendencją filmów kostiumowych – dodał.
W filmie oprócz Deva Patela występują także: Peter Capaldi, Rosalind Eleazar, Tilda Swinton, Nikki Amuka-Bird i Benedict Wong.
5. „Snowpiercer: Arka przyszłości”
W roku 2031 pasażerowie pociągu są jedynymi ocalałymi ludźmi na Ziemi.
4. „Na głęboką wodę”
Opowiada prawdziwą historie o podróży Donalda Crowhursta, amatora żeglarstwa, który dołączył do wyścigu dla samotnych żeglarzy, dookoła świata bez zawijania do portów.
3. „Wojenne requiem”
Film, w swojej wymowie bardzo antywojenny, będący próbą kinowej interpretacji oratorium Benjamina Brittena. Nie zawiera dialogów, można usłyszeć jedynie recytowane poematy Wilfreda Owena. Przedstawia historię angielskiego żołnierza i jego narzeczonej, pielęgniarki - żyjących w czasach pierwszej wojny światowej. Można w nim także dostrzec nawiązania do różnych współczesnych konfliktów zbrojnych, jak wojny w Wietnamie czy w Angoli.
2. „Edward II”
Modernistyczna wersja historii rządów i upadku króla Anglii Edwarda II, który sprowadziwszy swojego kochanka Gavestona z wygnania, naraził się możnym oraz żonie Izabeli.
1. „Blue” (1993)
Na tle prostego, niezmiennego niebieskiego ekranu, gęsto przeplatająca się ścieżka głosów, efektów dźwiękowych i muzyki jest próbą oddania portretu doświadczeń Dereka Jarmana z AIDS.
Tilda Swinton
Tilda Swinton urodziła się 5 listopada 1960 roku w Londynie. Pochodzi ze szkockiej rodziny szlacheckiej, a jej drzewo genealogiczne sięga trzydziestu sześciu pokoleń wstecz. Jej ojciec sir John Swinton jest kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego, komandorem Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego i byłym dowódcą przybocznej straży królowej brytyjskiej.
Swinton w wieku 10 lat trafiła do elitarnej szkoły z internatem w Kent, gdzie jedną z jej koleżanek był sama Diana Spencer. Później studiowała na Uniwesytecie Cambridge. Swinton nie chciała podporządkować się tradycjom rodzinnym. – Nie mogłam pozwolić, by o moim losie zadecydowały tradycja i urodzenie. Pewnie gdybyśmy mieszkali w Europie Środkowej, nawet nie bylibyśmy w stanie odtworzyć historii rodu. Dałam sobie prawo, by być sobą – mówiła w wywiadach.
Już jako studentka zaczęła występować w teatrach. Później jednak postanowiła, że zostanie dziennikarką. Plan ten znów uległ zmianie, gdy w 1985 roku poznała Dereka Jarmana, artystę, geja i outsidera. W 1986 roku Swinton postanowiła zagrać w filmie „Caravaggio” – był to jej debiut na dużym ekranie, tak jak i Jarmana jako reżysera. W trakcie kręcenia filmu przyjaciel Swinton dowiedział się, że jest nosicielem wirusa HIV. Po tym Swinton zagrała jeszcze w jego siedmiu kolejnych filmach. W 1994 roku Jarman zmarł, a Swinton przestała grać na dwa lata.
Powróciła dofilmów produkcją „Strefa wojny” (1999). Potem grała m.in. w: „Niebiańskiej plaży”, „Vanilla Sky”, „Constantine”, „Opowieściach z Narnii: Lwie, Czarownicy i starej szafie”. W 2008 roku otrzymała Oscara za rolę w filmie „Michael Clayton”.
Czytaj też:
„Wiedźmy”. Osoby niepełnosprawne krytykują film. Poszło o postać graną przez Anne Hathaway