Gwiazda PRL-u podpadła władzom. Spotkał ją tragiczny koniec

Regina Pisarek była jedną z najbardziej rozpoznawalnych wokalistek PRL-u. Jej mocny głos i charyzma podbijały serca żołnierzy oraz publiczności. Mimo sukcesów na scenie, władze komunistyczne nie darzyły jej sympatią. Po latach walki z systemem i prób powrotu na scenę, zginęła tragicznie w wypadku.

Regina Pisarek – od triumfów na scenie do tragicznego końca

Regina Pisarek urodziła się 25 marca 1939 roku w Warszawie. Przeżyła II wojnę światową, a po jej zakończeniu uczęszczała m.in. do Liceum Pedagogicznego oraz Średniej Szkoły Muzycznej. Jej kariera muzyczna rozpoczęła się w 1958 roku, gdy zajęła trzecie miejsce w konkursie Polskiego Radia dla piosenkarzy amatorów. To osiągnięcie otworzyło jej drzwi do Studia Piosenki ZAKR, prowadzonego przez Juliana Sztatlera.

W latach 60. Pisarek zdobywała laury na międzynarodowych festiwalach, m.in. w Rostocku i Sopocie. Jej piosenki, takie jak „Nie warto było” czy „Co to za miłość”, stały się hitami. Była stałą bywalczynią Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, gdzie zdobyła pięć Srebrnych i cztery Złote Pierścienie. Młoda wokalistka w kolejnych latach skierowała swoje kroki zawodowe za granicę. Odbyła kilka tras koncertowych po ZSRR, NRD, Czechosłowacji, Rumunii, Bułgarii. W połowie lat 60. Pisarek wyjechała z kolei do RFN, gdzie nagrywała piosenki i prowadziła własną audycję radiową.

Regina Pisarek była szanowana za granicą, a po dwóch latach mieszkania w zachodnich Niemczech zaproponowano jej kolejny intratny kontrakt na pięć lat. Warunkiem była przeprowadzka. Polka nie zgodziła się na taką opcję i powróciła do ojczyzny. Wtedy spotkała się z niechęcią władz PRL-u, które nie mogły jej wybaczyć pracy na Zachodzie. Mimo że była ulubienicą Edwarda Gierka, jej kariera została skutecznie zablokowana.

– Wiele razy odmówiono mi udziału w festiwalu w Opolu, a radio nie chce grać moich piosenek – żaliła się.

Fani mieli utrudniony dostęp do nagrań piosenkarki, przez co kobieta czuła się zapomniana, odsunięta daleko w cień, a także nieustannie karana. Choć miała na swoim koncie kilkadziesiąt utworów, to często była pomijana w zestawieniach lub kompilacjach nagraniowych. Z kolei kiedy cenzura dokonała zmian w piosence, która miała wybrzmieć na kołobrzeskim festiwalu, wokalistka zrezygnowała z udziału w nim i nigdy więcej nie wystąpiła na scenie w Kołobrzegu.

Regina Pisarek śpiewała do późnych lat 80., po czym zdecydowała się poświęcić karierze pedagoga – wszak takie właśnie odebrała wykształcenie średnie. Pod koniec lat 90. planowała powrót na scenę i pracowała nad nowym materiałem. W jednym z ostatnich wywiadów mówiła: „Odkąd wznowiłam występy, moja sytuacja finansowa znacznie się poprawiła, a udane życie osobiste sprawia, że przeżywam drugą młodość”.

Niestety, 22 stycznia 1998 roku, wracając do domu, Pisarek zginęła w wypadku samochodowym w Nadarzynie. Jej samochód zderzył się czołowo z pojazdem prowadzonym przez pijanego kierowcę, który miał 1,7 promila alkoholu we krwi. Oprócz niej zginął członek jej rodziny, a trzej inni pasażerowie zostali poważnie ranni. Sprawca został skazany na osiem lat więzienia. Została pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie.